وال مش در دیوار همسایه: دستورالعمل جدید+مهم‌ترین نکات اجرایی

” وال‌ مش در دیوار همسایه چگونه اجرا می گردد؟” یکی از پرتکراترین سوالات طراحان، پیمانکاران و مجریان وال مش می باشد. با انتشار “دستورالعمل طراحی و اجرای ملات مسلح شده با مش الیاف شیشه برای مهار دیوارهای بلوکی” تمامی ابهامات اجرای وال مش در دیوار همسایه برطرف گردید. اجرای وال مش در دیوار همسایه یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های مهندسان و مجریان این روش مهار دیوارهای غیرسازه‌ای است. دیوارهای خارجی که به سمت ساختمان‌های مجاور قرار دارند، به دلیل وجود درز انقطاع و محدودیت‌های اجرایی، همواره چالش‌هایی را در طراحی و اجرای وال مش به همراه داشته‌اند. این موضوع در آیین‌نامه‌های پیوست شش استاندارد 2800، ویرایش اول نشریه 714 و ضابطه 819 که تا سال 1403 به عنوان اصلی‌ترین مراجع طراحی و اجرای وال مش محسوب می‌شدند، مورد توجه قرار نگرفته بود.

با این حال، پس از رفع ممنوعیت استفاده از وال مش و انتشار “دستورالعمل طراحی و اجرای ملات مسلح شده با مش الیاف شیشه برای مهار دیوارهای بلوکی”، یکی از ابهامات بزرگ این روش مهار دیوارها برطرف شد. در این دستورالعمل، ضوابط اجرایی مربوط به وال مش در دیوارهای خارجی مشرف به ساختمان مجاور ارائه شده است تا مجریان بتوانند با رعایت این ضوابط دیوارهای خارجي مشرف به ساختمان مجاور را به روش وال مش مهار کنند.

در این مقاله، به بررسی چالش‌های اجرای وال مش در دیوار همسایه، الزامات مربوط به درز انقطاع و ضوابط جدید ارائه‌شده در دستورالعمل مذکور خواهیم پرداخت. هدف این محتوا، ارائه یک راهنمای جامع برای مهندسان و پیمانکارانی است که قصد دارند وال مش را بر روی دیوار مشرف به ساختمان همسایه و در دز انقطاع اجرا کنند.

نگاه کلی به مراحل اجرای روش وال مش در حالت مرسوم

سیستم وال مش امروزه به عنوان یک نوآوری پیشرو در صنعت ساختمان شناخته می‌شود. این سیستم به سرعت به عنوان گزینه‌ای مناسب برای جایگزینی وال‌پست‌های قدیمی و رایج در پروژه‌های ساختمانی و سازه‌های متنوع مورد توجه افراد و شرکت‌ها در این صنعت واقع شده است.

بر اساس آیین‌نامه 2800 و ضوابط فنی ارائه‌شده در نشریه 714 و ضابطه 819، مهار دیوارهای غیرسازه‌ای در برابر نیروهای جانبی از جمله باد و زلزله الزامی است. یکی از روش‌های نوین برای این کار، استفاده از ملات مسلح شده با مش الیاف شیشه یا روش وال مش است. نگاه کلی به مراحل اجرای این روش نشان می‌دهد که مش فایبرگلاس باید همراه با پلاستر در هر دو سمت دیوار اجرا شود تا دیوار در برابر بارهای جانبی به‌درستی مهار گردد.

بارهای جانبی مانند باد و زلزله رفت و برگشتی هستند، به این معنا که نیروها در هر لحظه می‌توانند از دو جهت مخالف به دیوار وارد شوند. اگر تقویت دیوار فقط در یک سمت انجام شود، هنگام تغییر جهت نیرو، سمت دیگر دیوار بدون مهار باقی می‌ماند و احتمال ترک‌خوردگی یا خرابی دیوار افزایش می‌یابد. به همین دلیل، در آیین‌نامه 2800، نشریه 714 و ضابطه 819، تأکید شده است که اجرای مش فایبرگلاس همراه با پلاستر باید در هر دو وجه دیوار انجام شود تا استحکام دیوار در برابر نیروهای رفت و برگشتی تضمین گردد.

مراحل اجرای وال مش به‌صورت خلاصه عبارتند از:

• دیوارچینی ساختمان
• جانمایی اجرای وال مش مطابق نقشه‌های اجرایی وال مش
• اجرای لایه اول پلاستر سیمانی و گچی (اندود زیرین بر روی دیوار) برای ایجاد سطحی یکنواخت
• نصب مش فایبرگلاس روی دیوار
• اجرای لایه دوم پلاستر گچی و سیمانی (اندود رویین بر روی مش) جهت پوشش و تثبیت توری وال مش
• مهار لبه‌های دیوار در وال مش توسط پروفیل نبشی منقطع

اجرای صحیح این مراحل، نقش مهمی در افزایش ایمنی و دوام دیوارها در برابر زلزله و نیروهای جانبی دارد و از خسارات احتمالی جلوگیری می‌کند.

ضعف آیین‌نامه‌ای جهت اجرای وال مش در دیوار همسایه

یکی از مشکلات عمده در زمینه اجرای وال مش در دیوار همسایه، عدم اشاره به این موضوع در هیچکدام از آیین‌نامه‌ها و ضوابط مرتبط با طراحی و اجرای این سیستم است. این نقص باعث سردرگمی بسیاری از طراحان، مجریان، و ناظران صنعت ساختمان شده است، زیرا در هیچ یک از این دستورالعمل‌ها، نحوه اجرای صحیح وال‌ مش در دیوارهای مشرف به ساختمان‌های مجاور توضیح داده نشده است.

حتی در نشریه 714 که در سال 1401 ویرایش اول آن منتشر شد، این مشکل همچنان برطرف نشده است. عدم توجه به این موضوع، در بسیاری از پروژه‌ها باعث بروز مشکلات در مراحل اجرایی و طراحی شده و به چالش‌هایی در هماهنگی میان متخصصین و مجریان پروژه‌ها منجر گردیده است.

یکی از بزرگ‌ترین مشکلات ناشی از این نقص، عدم تعیین ضوابط مشخص برای اجرای متقارن وال مش در هر دو طرف دیوار و همچنین چگونگی مدیریت دسترسی به یک سمت دیوار در مواقعی است که دیوار مشرف به همسایه باشد. این موضوع باید به‌طور واضح در آیین‌نامه‌ها و نشریات فنی آورده می‌شد تا از بروز مشکلات اجرایی و تفسیرهای نادرست جلوگیری شود.

راهکار قدیمی نصب وال مش در دیوار همسایه و درز انقطاع

در هنگام اجرای توری وال‌ مش در دیوار مورد نظر، به خصوص دیوار مشرف به همسایه، دسترسی به یک سمت دیوار جهت اجرای وال‌ مش وجود ندارد. برای اجرای وال‌ مش در دو سمت دیوار، بایستی تغییری در اجرای وال‌ مش انجام داد تا در هر دو سوی دیوار به صورت یکسان، بتوانیم این سیستم را اجرا نماییم. اجرای وال‌ مش پشت دیوار و سمت همسایه و سمت درز انقطاع از پرچالش‌ترین سوالات اجرای وال‌ مش است. اما این کار چگونه صورت می‌پذیرد تا بتوانیم همزمان در هر دوطرف دیوار را سیستم وال مش اجرا نماییم؟
با توجه به ضوابط اجرای وال مش در دو طرف دیوار، یک راهکار اجرایی متداول در صنعت ساختمان برای حل مشکل اجرای این سیستم در دیوارهای مشرف به همسایه و درز انقطاع در شرایطی که دسترسی به یک طرف دیوار ممکن نیست، رواج پیدا کرده است. در این روش، ابتدا نبشی‌های منقطع در پای دیوار و در وجهی که به سمت ساختمان همسایه قرار دارد، نصب می‌شوند. نصب نبشی‌ها باید طبق ابعاد، فواصل و مشخصات مشخص شده در نقشه‌های اجرایی وال‌ مش صورت گیرد.

پس از نصب نبشی‌ها، توری‌ فایبرگلاس به‌طور موقت در جای خود قرار می‌گیرند. برای مهار موقت توری‌ها در بخش درز انقطاع، می‌توان از چسب مخصوص یا حتی گچ استفاده کرد. این اقدام باعث می‌شود که توری مورد نظر به صورت قائم و عمود در بخش دیوار پشتی (درز انقطاع) به خوبی نگه داشته شود. در ادامه، برای جداسازی دیوار از سازه، مصالح سبک و متراکم مانند یونولیت یا پشم سنگ با ضخامت مشخص در کنار ستون‌ها استفاده می‌شود.

در مرحله بعد، دیوارچینی انجام می‌شود. در دیوارهای غیرسازه‌ای مشرف به همسایه و به‌دلیل عدم دسترسی به طرف دیگر دیوار، پلاستر تثبیت‌کننده نوارهای وال مش باید به‌طور مرحله‌ای و بعد از هر سه رج دیوار اجرا گردد. اندود پلاستر، بسته به نوع مصرف (سیمانی یا گچی)، با استفاده از ماله و به صورت دستی نصب می‌شود. پس از تکمیل دیوارچینی و رسیدن به رج نهایی، نوارهای وال مش باید از زیر سقف یا تیر جدا شده و روی رج آخر دیوار تا شوند. در نهایت، نصب نبشی منقطع در قسمت بالای دیوار انجام می‌شود. در ادامه وال مش در وجه دیگر دیوار مطابق روش مرسوم اجرای وال مش نصب شده و مراحل مهار دیوار همسایه با وال‌ مش به اتمام می‌رسد.

این روش، که به‌ویژه برای شرایط خاص دیوارهای مشرف به همسایه که دسترسی به یک طرف دیوار ممکن نیست، طراحی شده است، به‌عنوان یک راهکار کارآمد برای اجرای وال مش در این شرایط شناخته می‌شود.

برای آشنایی بیشتر با این روش می توانید ویدئو “فیلم اجرای وال مش در دیوارهای غیرسازه‌ای همجوار با همسایه” از مجموعه فیلم های اجرای وال مش را مشاهده کنید.

دستورالعمل جدید وال‌ مش: رفع ابهامات و چالش‌ها در اجرای دیوارهای مشرف به همسایه

دستورالعمل جدید وال‌ مش که با عنوان “دستورالعمل طراحی و اجرای ملات مسلح شده با مش الیاف شیشه برای مهار دیوارهای بلوکی” منتشر شده است، توسط مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی تدوین گردید. این نشریه با هدف پاسخ به سوالات و ابهامات طراحان و مجریان و پیمانکاران وال‌ مش و رفع ضعف‌های آیین‌نامه‌ای که در نسخه‌های قبلی وجود داشت، منتشر شد. یکی از این ابهامات و چالش‌ها، اجرای وال‌ مش در دیوار همسایه بود که در این دستورالعمل با ارائه دیتیل‌های اجرایی، به‌طور کامل ضابطه‌مند شد.

قبل از انتشار دستورالعمل جدید، استفاده از سیستم وال‌ مش به دلیل نبود ضوابط دقیق، به‌ویژه در دیوارهای مشرف به همسایه، با مشکلاتی روبرو بود و در برخی موارد حتی ممنوع شد. این ممنوعیت موقت، به دلیل ابهام در روش‌های اجرایی و عدم وجود دستورالعمل‌های مناسب برای شرایط خاص، ایجاد گردید. این مشکلات در روند اجرا و اثربخشی سیستم باعث شد که دستورالعمل جدید برای رفع این نواقص و ایجاد شفافیت در روند پیاده‌سازی وال‌ مش تدوین گردد.

با توجه به نبود دستورالعمل‌های واضح و جامع در آیین‌نامه‌های قبلی، اجرای صحیح وال‌ مش دیوار مشرف به همسایه با مشکلاتی مواجه بود. در این نشریه، این مسائل به‌طور دقیق مورد بررسی قرار گرفته و با توضیحاتی روشن و ارائه جزئیات اجرایی، راه‌حل‌های مناسب برای اجرای اصولی این سیستم در دیوارهای همسایه به‌ویژه در زمانی که دسترسی به یک طرف دیوار محدود است، ارائه گردید.

از دیگر نکات مهم دستورالعمل جدید این است که دیگر نیازی به اجرای هم‌زمان وال‌ مش در پشت دیوار هنگام دیوارچینی و به‌طور همزمان با بالا رفتن دیوار نمی‌باشد. این تغییر در فرآیند اجرایی موجب ساده‌تر شدن پیاده‌سازی این سیستم و کاهش پیچیدگی‌های اجرایی در پروژه‌های ساختمانی می‌شود.

در بخش‌های بعدی، به‌طور مفصل به ضوابط و دیتیل‌های اجرایی برای اجرا و نصب وال‌ مش دیوار همسایه طبق دستورالعمل جدید پرداخته خواهد شد.

 اجرای وال مش در دیوار همسایه طبق دستورالعمل جدید وال مش

دستورالعمل “طراحی و اجرای ملات مسلح شده با مش الیاف شیشه برای مهار دیوارهای بلوکی” که از سوی مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی منتشر شده است، گامی مهم در جهت استانداردسازی و رفع نواقص آیین‌نامه‌ای روش‌های مهار دیوارهای غیرسازه‌ای محسوب می‌شود. این دستورالعمل در راستای تکمیل پیوست شش استاندارد 2800 (به‌عنوان اولین مرجع مرتبط با وال‌ مش)، نشریه 714 ویرایش اول و نشریه 819 که توسط نظام مهندسی کرج تدوین شده‌اند، تهیه گردیده است.

یکی از مهم‌ترین چالش‌هایی که این دستورالعمل به آن پرداخته، اجرای وال‌ مش در دیوارهای مشرف به همسایه است. پیش از این، نبود ضوابط مشخص در آیین‌نامه‌ها باعث شده بود که مهندسان، طراحان و مجریان در اجرای صحیح این روش دچار سردرگمی شوند. اما اکنون، با ارائه دیتیل‌های اجرایی، نصب وال‌ مش در دیوارهای مشرف به همسایه به‌صورت ضابطه‌مند تعریف شده است. در ادامه این بخش با بررسی ضوابط آیین نامه ای  اجرای وال مش در دیوارهای مجاور ساختمان موجود و همسایه به صورت دقیق مورد بررسی قرار می گیرد.

ملاحظات کلی درباره اجرا و نصب وال‌ مش در دیوار همسایه

در فصل اول دستورالعمل و در بخش ملاحظات کلی، تبصره‌ای در ارتباط با اجرای وال‌ مش در دیوار همسایه بیان شده است. طبق این تبصره، اجرای این روش در دیوارهای مشرف به همسایه باید مطابق با ضوابط خاصی انجام شود تا ایمنی سازه‌ای و الزامات طراحی رعایت گردد.

همچنین، در فصل دوم که مربوط به محاسبات طراحی دیوارها است، ضوابط مورد قبول این روش تسلیح برای دیوارهای مجاور ساختمان موجود که تحت بار باد قرار نمی‌گیرند، بیان شده است. این ضوابط تأکید دارند که در شرایط خاص، امکان اجرای وال‌ مش در یک وجه دیوار تحت ضوابط مشخص بلامانع است.

در فصل سوم، جزئیات خاص اجرایی بیان شده که نحوه اجرای وال‌ مش در دیوار همسایه را به‌طور دقیق تشریح کرده است.

بررسی کلی محاسبات طراحی دیوارها در ساختمان مجاور به همسایه

فصل دوم دستورالعمل “طراحی و اجرای ملات مسلح شده با مش الیاف شیشه برای مهار دیوارهای بلوکی” به اصول طراحی و محاسبات دیوارهای مسلح شده با مش فایبرگلاس می‌پردازد. این فصل شامل الزامات طراحی برای دیوارهای داخلی و خارجی بوده و روش‌های محاسباتی لازم را برای تأمین ایمنی سازه‌ای ارائه می‌دهد.

در این فصل، حداقل ضخامت مجاز دیوار برای استفاده از این روش ۱۰ سانتی‌متر تعیین شده و تأکید شده است که اجرای مش الیاف در دو سمت دیوارها و به مقدار یکسان الزامی است​. همچنین، دیوارها باید در برابر بارهای زلزله، باد و ضربه طراحی شوند و الزامات مربوط به این نیروها مشخص شده است.

یکی از نکات کلیدی این فصل، بحث طراحی دیوارهای مجاور ساختمان‌های موجود است که در معرض بار باد قرار نمی‌گیرند. بر اساس این ضوابط، در شرایط خاص، امکان اجرای وال‌ مش در یک وجه دیوار مجاز اعلام شده است، اما باید مطابق با ضوابط طراحی و اجرایی فصل سوم انجام شود​.
طبق دستورالعمل، اجرای وال‌ مش در دیوارهای مجاور ساختمان‌های موجود به‌صورت یک‌طرفه تنها در صورتی مجاز است که تمامی شرایط زیر رعایت شود. این روش تسلیح برای دیوارهای مجاور ساختمان موجود که تحت اثر بار باد قرار نمی‌گیرند، تا ساختمان‌های حداکثر ۶ طبقه و با رعایت شرایط زیر مجاز است:

🔹 ۱. حداقل ضخامت دیوار:
✅ دیوار نباید کمتر از ۱۵ سانتی‌متر ضخامت داشته باشد.

🔹 ۲. موقعیت دیوار:
✅ دیوار باید بین ستون‌ها قرار گرفته باشد.

🔹 ۳. فاصله مجاز بین ستون‌ها:
✅ حداکثر فاصله ستون‌ها نباید بیشتر از ۶۰۰ میلی‌متر باشد.

🔹 ۴. حداکثر ارتفاع آزاد دیوار:
✅ ارتفاع دیوار از کف‌سازی تا زیر تیر نباید از ۳ متر بیشتر باشد.

🔹 ۵. نوع مش الیاف مورد استفاده:
✅ باید از مش الیاف شیشه یا مش فایبرگلاس با مقاومت حداقل ۱۵۰۰ نیوتن بر مترمربع و عرض ۵۰ سانتی‌متر استفاده شود.

🔹 ۶. همپوشانی مش الیاف شیشه:
✅ همپوشانی لایه‌های مش الیاف یا مش فایبرگلاس حداقل باید ۱۰ سانتی‌متر باشد تا یکپارچگی پوشش حفظ شود.

🔹 ۷. مهار دیوار با نبشی یا ناودانی:
✅ دیوار باید با نبشی یا ناودانی در زیر سقف، کف و مجاور ستون‌ها مهار شود.

🔹 ۸. اجرای الیاف ستاره‌ای:
✅ مش الیاف یا مش فایبرگلاس باید با استفاده از الیاف ستاره‌ای در فواصل یک متری در طول و ارتفاع مهار شود.
✅ هر الیاف ستاره‌ای باید در داخل یک دایره به شعاع ۳۰ سانتی‌متری بر روی الیاف قرار داده شود.

🔹 ۹. حداقل ضخامت پوشش و پلاستر گچی یا سیمانی:
✅ پوشش نهایی پلاستر گچی یا سیمانی باید حداقل ۱۵ میلی‌متر باشد.

با رعایت این شرایط، طراحی وال‌ مش در دیوارهای مجاور ساختمان موجود مطابق دستورالعمل جدید، از نظر فنی قابل قبول خواهد بود.

مراحل اجرای وال مش در دیوار مجاور ساختمان همسایه

اجرای وال‌ مش در دیوارهای مشرف به ساختمان مجاور، به دلیل محدودیت دسترسی به یک وجه دیوار، دارای ملاحظات اجرایی ویژه‌ای است که در فصل سوم دستورالعمل طراحی و اجرای ملات مسلح شده با مش الیاف شیشه به‌طور دقیق تشریح شده است. این روش تسلیح، در صورتی که دیوار تحت بار باد قرار نداشته باشد و شرایط آیین‌نامه‌ای رعایت شود، می‌تواند به‌صورت یک‌طرفه اجرا شود. در ادامه، مراحل اجرای این روش مطابق دستورالعمل و نکات اجرایی مربوطه ارائه شده است.

• اجرای توری و مش فایبرگلاس

در اولین مرحله، مش و توری فایبرگلاس باید به‌طور کامل سطح دیوار را پوشش دهند. برای دستیابی به یکپارچگی مناسب و جلوگیری از ضعف در اتصالات، همپوشانی بین لایه‌های مش الیاف شیشه باید حداقل ۱۰ سانتی‌متر باشد. این همپوشانی از ایجاد نواحی ضعیف در تسلیح دیوار جلوگیری کرده و باعث افزایش استحکام دیوار در برابر نیروهای جانبی می‌شود. مطابق ضوابط آیین نامه در این حالت ضروری است که از مش الیاف با چشمه های بزرگتر استفاده شود یا مش الیاف به صورتي بر روی هم قرار داده شوند چشمه های الیاف کاملاً بر روی هم قرار گیرند و ملات از بین الیاف عبور کند.

• مهار دیوار با نبشی یا ناودانی

در حالت عادی، اگر خمش دیوار یک‌طرفه و در راستای قائم باشد، نبشی‌های مهار خارج صفحه باید در بالا و پایین دیوار اجرا شوند. اما در دیوارهای مجاور ساختمان موجود، دیوار باید علاوه بر بالا و پایین، به ستون‌های جانبی نیز مهار شود.

• اجرای الیاف ستاره‌ای

از آنجایی که در دیوارهای مشرف به همسایه، تسلیح فقط در یک وجه اجرا می‌شود، نیاز به اجرای الیاف ستاره‌ای وجود دارد تا استحکام دیوار در برابر نیروهای جانبی تأمین شود. الیاف ستاره‌ای باید در فواصل یک متر در راستای قائم و افقی در دیوار اجرا شوند. همچنین حداقل در سه نقطه در ارتفاع دیوار، دسته‌های مش الیاف داخل ملات قرار داده شوند. ذکر این نکته ضروری است که الیاف ستاره‌ای باید به‌صورت شعاعی پخش شده و حداقل شعاع آن‌ها ۳۰ سانتی‌متر باشد.
به طور خلاصه در هنگام دیوارچینی، دسته‌های مش الیاف در داخل ملات یا چسب دیوار قرار داده می‌شوند و سپس الیاف ستاره‌ای به‌طور یکنواخت روی سطح دیوار پخش می‌شوند. این روش باعث می‌شود که دیوار در برابر نیروهای جانبی مانند زلزله، رفتار مناسب‌تری داشته باشد.

• اجرای پوشش پلاستر

آخرین مرحله اجرای وال‌ مش، پوشش نهایی پلاستر سیمانی یا گچی است که باید به‌صورت یکنواخت روی سطح دیوار اجرا شود. ضخامت پلاستر باید حداقل ۱۵ میلی‌متر باشد تا توری فایبرگلاس به‌طور کامل داخل آن قرار گیرد. همچنین نوع پلاستر (گچی یا سیمانی) باید بر اساس شرایط پروژه و مشخصات آن انتخاب شود.

چک‌لیست طراحی و اجرای وال‌ مش در دیوار مشرف به همسایه

این چک‌لیست ویژه طراحان ساختمان، ناظران ساختمان و مجریان و پیمانکاران ساختمانی تهیه شده است تا اطمینان حاصل شود که اجرای وال‌ مش در دیوارهای مشرف به ساختمان مجاور مطابق با دستورالعمل جدید طراحی و اجرای ملات مسلح شده با مش الیاف شیشه انجام می‌شود.

کلام پایانی

اجرا و نصب وال‌ مش در دیوار همسایه و ساختمان مجاور یکی از چالش‌های اساسی در پروژه‌های ساختمانی است که به دلیل عدم دسترسی به یک وجه دیوار پس از دیوارچینی، نیازمند رعایت ضوابط اجرایی دقیق و روش‌های مهار مناسب است. با انتشار دستورالعمل جدید طراحی و اجرای ملات مسلح شده با مش الیاف شیشه، این فرآیند ضابطه‌مند شده و امکان اجرای وال‌ مش به‌صورت یک‌طرفه در شرایط خاص فراهم گردیده است.
طبق این دستورالعمل، اجرای مش فایبرگلاس، مهار دیوار با نبشی، استفاده از الیاف ستاره‌ای و اجرای پوشش پلاستر با ضخامت استاندارد، از جمله موارد کلیدی هستند که باید در اجرای وال‌ مش رعایت شوند. همچنین، در ساختمان‌های کوتاه‌مرتبه تا ۵ طبقه، در صورتی که دیوار تحت تأثیر بار باد قرار نداشته باشد، اجرای این روش قابل قبول خواهد بود.
با رعایت این ضوابط جدید، می‌توان وال‌ مش را در دیوارهای همسایه به‌صورت اصولی و ایمن اجرا کرد و از عملکرد مطلوب آن در برابر نیروهای جانبی اطمینان حاصل نمود. دقت در اجرا، رعایت نکات آیین‌نامه‌ای و استفاده از روش‌های مهار مناسب، کلید موفقیت در اجرای صحیح وال‌ مش دیوار مشرف به ساختمان مجاور است.